Ano­rek­sja nig­dy nie będzie mą przy­jaciółką; za bar­dzo zag­raża me­mu życiu. Py­tając się, czy chcę się jej poz­być, od­po­wiadam: "Tak, ale nie potrafię".

Dziś w tramwaju widziałam anorektyczkę

i zachciało mi się plakać tak strasznie chciało mi się płakać
bo to jakbym zobaczyła siebie
zobaczyłam śmierć
i miałam taką ochotę podejść do niej przytulić i powiedzieć że wiem co czuje ,wiem przez co przechodzi ,że cierpiałam,cierpię i będę cierpieć jak ona

Że znam jej ból ,jej głód

skuliłam się na fotelu a jakaś Pani spytała czy dobrze się czuję
powiedziałam,żę tak   choć powinnam odpowiedzieć prawdę

chodzi ten obraz za mną cały dzień

ale jutro jest już dziś ,dziś jest już jutro czyli nowy etap walki

o przyjaciół się dba
wybacz przyjaciółko ,siostro syjamska ale nie zabijesz mnie nie dam tak łatwo się zagłodzić