Zamienię każdy oddech w niespokojny wiatr By zabrał mnie z powrotem - tam, gdzie masz swój świat Poskładam wszystkie szepty w jeden ciepły krzyk Żeby znalazł cię aż tam, gdzie pochowałeś sny Już teraz wiem, że dni są tylko po to, by do ciebie wracać każdą nocą złotą Nie znam słów, co mają jakiś większy sens Jeśli tylko jedno - jedno tylko wiem: Być tam, zawsze tam, gdzie ty

tyle się ostatnio wydarzyło, że nie
wiem o czym napisać

ok napisze o tym co boli najbardziej
 i połączę z tym co boli od dawna
taki post 2 w 1
K
wróciłam do niego bo myślałam że on też myślał
i wszystko przemyślał
ale jest jak dawniej
na pewno mnie nie kocha
bo nadal brakuje mi czegoś "TEGO"
i nadal oszukuje
siebie
jego
on mnie
ja wiem ,że on mnie nie kocha
on też to wie
oboje wiem
oboje robimy sobie krzywdę

i nie zmieni tego wiadomość że chyba umrę
tzn.mam jeszcze jakieś 10 lat ale
w sobotę wieczorem zadzwoniła do mnie biologiczna matka
i powiedziała łamaną angielszczyzną że mój biologiczny ojciec  zmarł
na tętniaka aorty
czyli na to na co zazwyczaj umieramy  my
chorzy na MFS

jaka ironia losu 
że musiałam ich odjnaleźć przez to gówno
i że przez nie musiałam odejść z baletu
i co za ironia,że zrobiłam ostanio badania,które wskazują na to ,że choroba weszła w następne stadium
zanikają mi następne organy
i mam problemy z sercem